ZEHİR

ZEHİR...

Uzun yıllar önce Çin'de Li-Li adli bir kız evlenir ve aynı evde kocası ve kaynanası ile birlikte yasamaya başlar. Fakat kısa bir süre sonra kayın validesi ile geçinmenin çok zor olduğunu anlar. İkisinin de kişiliği tamamen farklıdır. Bu da onların sık sık kavga edip tartışmalarına yol açar. Bu Çin geleneklerine göre hoş bir davranış değildir ve çevrenin oldukça tepkisini alır. Birkaç ay sonra bitmez tükenmez gelin kaynana kavgalarından, ev O'nun ve annesi ile karisi arasında kalan eşi için de cehennem haline gelmiştir.

Artık bir şeyler yapmak gerektiğine inanan genç kız doğruca babasının eski bir arkadaşı olan baharatçıya koşar ve derdini anlatır. Yaşlı adam ona bitkilerden yaptığı bir iksir hazırlar ve bunu 3 ay boyunca her gün azar azar kaynanası için yaptığı yemeklerin içine koymasını söyler. Zehir az az verilecek , böylece onu gelininin öldürdüğü belli olmayacaktır. Yaşlı adam genç kıza kimsenin ve eşinin şüphelenmemesi için de kaynanasına çok iyi davranmasını, ona en güzel yemekleri yapmasını söyler.

Sevinç içinde eve donen Li-Li yaşlı adamın dediklerini aynen uygular . Her gün en güzel yemekleri yapıyor. Kaynanasının tabağına azar azar zehiri damlatıyordu. Kimseler şüphelenmesin diye de ona çok iyi davranıyordu. Bir sure sonra kayın validesi de çok değişmişti ve ona kendi öz kızı gibi davranıyordu. Evde artık barış rüzgarları esiyordu. Genç kız kendisini ağır bir yük altında hissetti. Yaptıklarından pişman bir halde baharatçı dükkanının yolunu tuttu ve yaşlı adama şu ana kadar kaynanasına verdiği zehirleri onun kanından temizleyecek bir iksir için yalvardı, yaşlı kadının ölmesini artık istemiyordu.

Yaşlı adam ağlamaklı gözlerle karşısında konuşup duran Li-Li ye baktı ve gülmeye başladı.

" Sevgili Li-Li dedi, sana verdiğim iksir zehir değil sadece vitaminlerdi. Olsa olsa kayın valideni sadece daha da güçlendirdin hepsi bundan ibaret. Gerçek zehir ise senin beyninde olandı. Sen ona iyi davrandıkça oda dağıldı ve yerini sevgiye bıraktı. Böylece siz gerçek bir ana kız oldunuz " dedi

Kıssadan Hisse: Eski bir Cin atasözü şöyle der ;

'Gül veren elde gül kokusu kalır. Sevilen insan sevgisini insanlara veren insandır.'

Alıntıdır.
Erdal KAMALI
Tuzla Tapu Müdür Yard.