Ölmek üzere olan yaşlı bir baba,yatağının başına üç oğlunu çağırarak,onlara son vasiyetinde bulunur;
-Oğullarım ben ölünce,birbirinize düşmemeniz için,size sahibi olduğum 17 ineği paylaştırmak istiyorum.Miras olarak ineklerin yarısını büyük oğluma,üçte birini ortancaya,dokuzda birini ise küçük oğluma bırakıyorum.
Babalarının ölümünden sonra,mirası babalarının vasiyeti uyarınca paylaşmak üzere kardeşler bir araya gelirler.
Fakat bir türlü işin içinden çıkamazlar.Mirası babalarının istediği gibi pay edemezler.Çünkü 17 sayısı ne 2,ye,ne 3 e,ne de 9 a bölünme imkanı yoktur.
Bu işin üstesinden ancak köyün tecrübeli ehli,yaşlı bilgesi gelir.!diye düşünüp,ona giderek danışırlar.Bilgi kişi;
-Benim 1 ineğim var ,onuda alıp,yeniden hesap yapın der.
Bu cömertliğie çok şaşıran oğullar,18 ineği pay etmeye girişirler.Önce ikiye bölerler,büyük oğul 9 ineği alır Sonra 3 e bölerler,çıkan 6 ineği ortanca oğul alır.Daha sonra dokuza böldüklerinde 2 ineğide küçük oğul alır.Ama bütün inekler paylaşıldıktan sonra fazladan bir İinek kalır.Oğullar bu duruma da bi çözüm getirmesi için yaşlı bilgeye başvururlar.Bilge güler.
-İyi öyleyse sorununuz çözümlendiğine göre,bende ineğimi geri alayım der.
AKIL TECRÜBE İLE KEMAL BULUR
